Κορυφαίοι Χρήστες

Το σύστημα USALS (και όχι πρωτόκολλο USALS) είναι μία επιπλέον εφαρμογή, η οποία εκμεταλλευόμενη το στίγμα της περιοχής του χρήστη (γεωγραφικό μήκος και πλάτος), καταφέρνει να υπολογίζει τις θέσεις των δορυφόρων επάνω στο τόξο. Κάθε φορά λοιπόν που ο τηλεθεατής ζητά ένα κανάλι από κάποιο δορυφόρο, ο δέκτης «στέλνει» άμεσα το κάτοπτρο στο κατάλληλο σημείο που βρίσκεται ο δορυφόρος αυτός, με τη μέθοδο USALS. Στη μνήμη του δέκτη δεν υπάρχει καμία πληροφορία για τις θέσεις των δορυφόρων (συγκεκριμένα βήματα δεξιά ή αριστερά του μηδενός). Η εφαρμογή αναπτύχθηκε από την ιταλική εταιρεία STAB, με τη συνεργασία της Eutelsat. Οι κατασκευαστές που αγοράζουν τα δικαιώματα του νέου αυτού συστήματος, ενσωματώνουν την εφαρμογή στο κυρίως firmware, στο οποίο εμφανίζεται με το χαρακτηρισμό USALS ή DiSEqC 1.3 (ο δεύτερος χαρακτηρισμός ήταν λάθος και για το λόγο αυτό δεν επικράτησε τελικά). USALS … η εξέλιξη του DiSEqC1.2 To πρωτόκολλο DiSEqC 1.2 διαθέτει ένα set εντολών, το οποίο είναι ικανό να κινήσει το moter αριστερά ή δεξιά (ανατολικά ή δυτικά), να το στείλει στην αρχή (θέση μηδέν – go to 0), να αποθηκεύσει μία θέση ενός δορυφόρου και να καθαρίσει όλες τις θέσεις αν χρειαστεί. Αν κάνουμε ακόμα ένα βήμα μπροστά και επιλέξουμε το moter της STAB σε συνδυασμό με ένα δέκτη που να το υποστηρίζει, τότε έχουμε το πλεονέκτημα της κίνησης USALS. Ποιο είναι το πλεονέκτημα αυτο ? Η απάντηση είναι προφανής. Δεν ειμαστε υποχρεωμενοι να αναζητησουμε κανενα δορυφορο μονοι μας παρα μονο να δηλωσουμε το γεωγραφικό μήκος και πλάτος στο software του δέκτη. Ο δέκτης από τη στιγμή αυτή και μετά γνωρίζει» πού βρίσκεται ο κάθε δορυφόρος επάνω στο τόξο. Στην περίπτωση δε, που μπορούμε να ανεβάσουμε» στο δέκτη έτοιμα settings από το internet, τότε η προετοιμασία της εγκατάστασης τελειώνει εύκολα και το σύστημα είναι έτοιμο για λήψη μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας. Σε κάθε μελλοντική αλλαγή firmware στον υπάρχοντα δέκτη αλλά και πιθανή αλλαγή ολόκληρου του δέκτη και αντικατάστασή του με ένα άλλο μοντέλο το οποίο να υποστηρίζει το σύστημα USALS, δεν υπάρχει ο «πονοκέφαλος» της εγκατάστασης εκ του μηδενός όλων των δορυφόρων, αλλά με μια απλήρύθμιση του στίγματος είμαστε και πάλι έτοιμοι για λήψεις. To μοτέρ της STAB είναι το μοναδικό μέχρι στιγμής που υποστηρίζει σωστά το USALS και για αυτό δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με κανένα άλλο μοτέρ που μπορεί να προσπαθεί να «μιμηθεί» (μάλλον όχι και τόσο επίσημα) τη λειτουργία αυτή. Η διαφορά με τα άλλα μοτέρ της αγοράς βρίσκεται στη μικρότερη ταχύτητα και συνεπώς στην «αναλυτικότερη» κίνηση του μοτέρ. Ενώ όλα τα DiSEqC 1.2 μοτέρ της αγοράς κινούνται με 2,5 μοίρες ανά δευτερόλεπτο, το μοτέρ της STAB κινείται με 0.9 με 1,2 μοίρες ανά δευτερόλεπτο. Εγκατάσταση και ρύθμιση του κατόπτρου Η εγκατάσταση ενός STAB μοτέρ γίνεται ακριβώς όπως ενός οποιουδήποτε άλλου DiSEqC 1.2 μοτέρ. Αρχικά, δείχνουμε προσοχή ώστε το «κάθετο» της βάσης εδάφους να είναι εγγυημένο. Μπορεί να χρειαστεί να αφιερώσουμε αρκετό χρόνο να το επιτύχουμε αυτό, αλλά πραγματικά είναι ίσως το σπουδαιότερο πράγμα στην εγκατάσταση ενός κινητού κατόπτρου. Η βάση εδάφους πρέπει να έχει διάμετρο κεντρικού σωλήνα 1-1,5 ίντσες αν πρόκειται για το μοντέλο HH90 (μοτέρ κίνησης κατόπτρου έως 90εκ.) και 2 ίντσες αν πρόκειται για τα μοντέλα ΗΗ100 και ΗΗ120 (για κίνηση κατόπτρων 100 και 120 εκ.αντίστοιχα). Τοποθετούμε το μοτέρ επάνω στη βάση εδάφους κατά τρόπο που αναφέρει το manual (προσοχή το νέο μοντέλο HH90 τοποθετείται ανάποδα σε σχέση με τα ήδη υπάρχοντα ΗΗ100 και HH120,δηλαδή με τη βάση στήριξης του κατόπτρου προς τα κάτω). Τοποθετούμε επάνω στο μοτέρ το κάτοπτρο έτσι ώστε να υπάρχει μία νοητή ευθεία βάση εδάφους – μοτέρ – LNB όπως το βλέπουμε από πίσω. Η ρύθμιση του συστήματος είναι σχετικά απλή διαδικασία, αν ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή. Αρχικά εφαρμόζουμε απευθείας το γεωγραφικό πλάτος της περιοχής μαςσαν ανύψωση του μοτέρ. Για παράδειγμα, η Αλεξανδρούπολη που είναι από τις πιο βόρειες περιοχές της Ελλάδας, έχει γεωγραφικό πλάτος 40.852 βόρεια. Δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ανάλυση στηνκλίμακα του μοτέρ, για αυτό και εφαρμόζουμε την τιμή 41. Στη συνέχεια μένει να ρυθμίσουμε την ανύψωση του κατόπτρου και την οριζόντια γωνία (το λεγόμενο μεταξύ τεχνικών «νότο»). Αν είμαστε τυχεροί και το κάτοπτρο που διαθέτουμε είναι ανάμεσα στα EMME ESSE, GIBERTINI, NOKIA, NORMAD OTEX, SEDEA, SINUTA, TELESYSTEM ή και TRIAX, τότε πολύ απλά πηγαίνουμε στο site της εταιρείας που αφορά στα moter STAB, στη διεύθυνση www.usals.info και στην περιοχή «installation» δίνουμε τα στοιχεία του δέκτη μας, του κατόπτρου μας, της πόλης στην οποία ζούμε και της χώρας μας, ώστε να έχουμε σε λίγες ώρες απάντηση για τα γεωγραφικά στοιχεία που θα δηλώσουμε στο firmware του δέκτη (στην περιοχή USALS) καθώς και τη γωνία ανύψωσης που θα εφαρμόσουμε στο κάτοπτρο. Αυτά τα βοηθητικά στοιχεία τα προσφέρει η STAB δωρεάν, σε όποιον αποφασίσει να τοποθετήσει ένα δικό της μοτέρ κίνησης. Από τη στιγμή που εφαρμόσουμε τη γωνία ανύψωσης στο κάτοπτρο και τα γεωγραφικά στοιχεία στο δέκτη, είναι πολύ εύκολο να βρούμε την οριζόντια γωνία ώστε να κινείται το σύστημα επάνω στο γεωστατικό τόξο. Ζητάμε από το δέκτη να «στείλει» το κάτοπτρο σε ένα δορυφόρο λίγο μακριά από το νότο μας (π.χ. Hellas Sat) και στρέφουμε όλο το σύστημα από τη βάση του μοτέρ οριζόντια, μέχρι να πάρουμε μέγιστο σήμα από το δορυφόρο της επιλογής μας. Σφίγγουμε καλά τη βάση του μοτέρ και ελέγχουμε για άλλη μία φορά όλες τις γωνίες να είναι σφιγμένες. Ουσιαστικά, εδώ τελειώνει η εγκατάσταση και η ρύθμιση του συστήματος λήψης. Σε περίπτωση που δεν έχουμε στη διάθεσή μας κάτοπτρο ενός εκ των εταιρειών παραπάνω (τα οποία έχει πιστοποιήσει και δοκιμάσει η STAB), τότε πρέπει να βρούμε μόνοι μας τη γωνία ανύψωσης που πρέπει να δώσουμε στο κάτοπτρο. Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να ελέγξουμε αρχικάαν επάνω στο «νότο» μας έχουμε δορυφόρο. Αν επάνω στο γεωγραφικό μας μήκος έχει δορυφόρο, τότε έχοντας το μοτέρ στη θέση μηδέν, απλά κινούμε την κάθετη γωνία (στη βάση του κατόπτρου) και την οριζόντια γωνία (στη βάση του μοτέρ), κατά τέτοιο τρόπο ώστε να λάβουμε το βέλτιστο σήμα από το δορυφόρο αυτό. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει δορυφόρος επάνω ακριβώς στο γεωγραφικό μήκος,τότε στέλνουμε το μοτέρ σε ένα δορυφόρο ακραίο (αλλά λίγο δυνατό, για παράδειγμα το δικό μας Hellas Sat) και σαρώνουμε με την οριζόντια γωνία, μεταβάλλοντας ταυτόχρονα και την κάθετη ανύψωση του κατόπτρου μέχρι να λάβουμε σήμα από το δορυφόρο αυτό. Στην περίπτωση που εντοπίσουμε το δορυφόρο, τότε κάνουμε τις μικρομετρικές ρυθμίσεις και στις δύο γωνίες και στη συνέχεια σφίγγουμε αρκετά όλες τις βίδες, ώστε να μην έχουμε μεταβολές τους σε περιπτώσεις κακοκαιρίας. Ρύθμιση του δέκτη για το σύστημα USALS To firmware του δέκτη για την κίνηση μέσω συστήματος USALS είναι πάντα στον τομέα της «εγκατάστασης» και «ρύθμισης του κατόπτρου». Συνήθως είναι σε ξεχωριστά submenus, αλλά πιθανό να είναι μέσα στο menu κίνησης DiSEqC 1.2 ως ξεχωριστή επιλογή που θα ξεκλειδώνει τα πεδία Longitude και Latitude. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε ως ρύθμιση τουδέκτη είναι να εισάγουμε τις τιμές αυτές στα ανάλογα πεδία. Έστω λοιπόν ότι βρισκόμαστε στο δημαρχείο της Αλεξανδρούπολης και θέλουμε να εγκαταστήσουμε εκεί ένα κινητό σύστημα USALS. Για αυτούς που διαθέτουν GPS τα πράγματα είναι πολύ απλά, καθώς είναι πολύ εύκολο να πάρουν ένα στίγμα από την ταράτσα του κτηρίου και να εισάγουν απευθείας τις τιμές στο δέκτη. Αν όμως δεν υπάρχει διαθέσιμο GPS, θα πρέπεινα βρούμε το στίγμα μας από το internet. Στη διεύθυνση www.maporama.com εισάγουμε τη χώρα, τον ταχυδρομικό κώδικα και την πόλη διαμονής μας και στη συνέχεια μέσω του χάρτη εντοπίζουμε το σημείο που βρισκόμαστε (στην περίπτωσή μας το δημαρχείο) και κάτω αριστερά εμφανίζονται οι δύο τιμές που χρειαζόμαστε. Παίρνουμε τις δεκαδικές τιμές (και όχι τις τιμές με μοίρες, πρώτα και δεύτερα) και τις εισάγουμε στα ανάλογα πεδία του δέκτη. Από τη στιγμή αυτή και μετά, ο δέκτης ουσιαστικά «γνωρίζει» πού θα στείλει το μοτέρ αν του ζητηθεί κάποιος δορυφόρος. Αν πρωτίστως έχουμε κάνει σωστά τη ρύθμιση του κατόπτρου-μοτέρ, τότε μπορούμε να ξεκινήσουμε τις λήψεις και απομνημονεύσεις των προγραμμάτων σε κάθε δορυφόρο. Αν δούμε ότι υπάρχουν μικρές αποκλίσεις από το κέντρο των δορυφόρων και είναι όλες προς μία φορά (δεξιά ή αριστερά από το κέντρο), τότε καλό είναι να διορθώσουμε ανάλογα το στίγμα που δώσαμε πριν στο menu USALS. Αν για παράδειγμα, το κάτοπτρο πηγαίνει προς το Hellas Sat στις 39 μοίρες ανατολικά και σταματά 0.2 μοίρες ανατολικότερα (επίσης το ίδιο γίνεται σε όλους τους δορυφόρους) τότε δηλώνουμε στο longitude 0.2 μοίρες δυτικότερη τιμή και έτσι διορθώνουμε κάπως την κατάσταση. Βέβαια, ρόλο παίζει και το Latitude, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το πειράξουμε με θετικά αποτελέσματα. Το βέλτιστο είναι να λάβουμε το στίγμα από συσκευή GPS. Το μεγάλο πλεονέκτημα του συστήματος USALS είναι ότι από τη στιγμή που ο τεχνικός ρυθμίσει το τόξο, δεν υπάρχει η ανάγκη να επέμβει ξανά στο σύστημα, αφού όλες οι άλλες λειτουργίες μπορούν να πραγματοποιηθούν από το χρήστη. Αρκεί βέβαια ο τεχνικός να ενημερώσει το χρήστη για το στίγμα της οικίας του. Κερδίζουμε λοιπόν το χρόνο της χειροκίνητης αναζήτησης των δορυφόρων. Εγώ προσωπικά, σε σύστημα DiSEqC 1.2 κάνω την ανεύρεση όλων των δορυφόρων που ζητά ο χρήστης και απομνημονεύω μία συχνότητα από τον καθένα, για να μείνει στη μνήμη του δέκτη ο κάθε δορυφόρος και να μη χάσω συνολικά πολύ χρόνο. Στη συνέχεια, ο χρήστης μετακινείται στον κάθε δορυφόρο και κάνει ολική αναζήτηση, η οποία διαρκεί αρκετά. Στο σύστημα USALS δεν υπάρχει η ανάγκη να γίνει σάρωση για αναζήτηση των δορυφόρων, αφού ο δέκτης όπως είπαμε παραπάνω αναλαμβάνει τη δουλειά αυτή. Ο χρήστης, το μόνο που κάνει μόνος του είναι να επιλέγει ένα δορυφόρο από τα menu και να ζητά ολική αναζήτηση καναλιών. Επίσης, στην περίπτωση που χαλάσει ο δέκτης (ή crash-άρει το firmware) και χαθούν τα data των καναλιών, η διαδικασία είναι πολύ πιο απλή από εκείνη σε DiSEqC 1.2. doriforikanea.gr

Ειναι περασμένα μεσάνυχτα, 01.30 εδω στην Τσεχια , 02.30 στην Ελλάδα και βλεπω πως μείναμε εγω και Dsat1 μόνοι μας ακούραστα να ενημερώνουμε το φόρουμ. Μπράβο μας και μπράβο σε όσους θα δουλευουνε νύχτα και μέρα για να γίνει το φόρουμ μας μεγάλο και τρανό.

Τα actuator διατίθενται σε διαφορετικά μήκη και πάχη σωλήνα, ανάλογα με τη διάμετρο κατόπτρου που προορίζονται να κινήσουν.Η κίνηση ενός κάτοπτρου με μοτέρ τύπου actuator, καθώς και η δυνατότητά του να σταματάει σε προκαθορισμένα σημεία που αντιστοιχούν σε θέσεις δορυφόρων (ανάλογα με το κανάλι που θα επιλέξουμε) πραγματοποιείται με τη συνεργασία ηλεκτρομηχανικών κυκλωμάτων, καθώς και με μια σειρά εντολών που μεταδίδονται μεταξύ αυτών. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι η ανάλυση της αρχής λειτουργίας των εμπλεκομένων συσκευών μοτέρ actuator και positioner, καθώς και της συνεργασίας τους με το δορυφορικό δέκτη στην περίπτωση κίνησης, μέσω του πρωτοκόλλου DiSEqC 1.2. Η αρχή λειτουργίας του μοτέρ Actuator To μοτέρ τύπου actuator έχει σαν βασική αρχή τη μετατροπή της περιστροφικής κίνησης σε γραμμική κίνηση. Η κίνηση προκαλείται από το μοτέρ και επιτυγχάνεται με την περιστροφική κίνηση ενός συμπλέγματος γραναζιών σε έναν κύλινδρο, που βρίσκεται μέσα σε έναν άλλον κύλινδρο. Οι δύο κύλινδροι συνδέονται μεταξύ τους σπειρωματικά. Η εκτόνωση της περιστροφικής κίνησης του ενός μέσα στον άλλον, έχει ως αποτέλεσμα την επιμήκυνση του συμπλέγματος των δύο κυλίνδρων, άρα έχουμε γραμμική κίνηση σε αύξοντα βαθμό. Με αντίθετη κίνηση του μοτέρ έχουμε το αντίστροφο αποτέλεσμα, δηλαδή ελάττωση του συνολικού μήκους του συμπλέγματος. H σύνδεση των δύο σωλήνων εντός του actuator γίνεται σπειρωματικά. Η γραμμική αύξηση ή ελάττωση του τηλεσκοπικού σκάφους των δύο κυλίνδρων, σε συνδυασμό με τη στερέωσή τους στην πολική βάση του κατόπτρου (polar mount), έχει ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση του κατόπτρου πάνω στο τόξο των δορυφόρων. Η κίνηση του μοτέρ προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση (άρα και κατ’ επέκταση, η κίνηση του κατόπτρου ανατολικά ή δυτικά) επιτυγχάνεται με την εφαρμογή μιας τάσης 36V στα άκρα του. H συσκευή που παρέχει αυτήν την τάση ονομάζεται Positioner. Αναστροφή της πολικότητας της συγκεκριμένης τάσης, προκαλεί κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πέραν από την απλή κίνηση του μοτέρ προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, υπάρχει η ανάγκη ελεγχόμενης κίνησης του κεραιοσυστήματος σε προκαθορισμένα σημεία, που αντιστοιχούν σε θέσεις δορυφόρων. Αυτό επιτυγχάνεται με την παραγωγή παλμών επιστροφής, που δημιουργούνται με την ταυτόχρονη κίνηση του μοτέρ και αναγνωρίζονται από όλα τα σύγχρονα positioner. Καθώς το μοτέρ κινείται, έχουμε ταυτόχρονη περιστροφή και μιας ροδέλας στο κάτω μέρος του σταθερού σκάφους του actuator. Πάνω σε αυτήν, περιμετρικά, είναι τοποθετημένοι ανά τακτά διαστήματα μικροσκοπικοί μαγνήτες. Πολύ κοντά στην περίμετρο της ροδέλας, βρίσκεται μια μαγνητική επαφή που παρουσιάζει την εξής ιδιότητα. Σε κατάσταση ηρεμίας, η μαγνητική επαφή είναι ανοικτή και δεν κλείνει κύκλωμα - και άρα δεν διέρχεται ρεύμα στο εσωτερικό της. Όταν όμως στα άκρα της τοποθετηθεί ένας μαγνήτης, αυτή έλκεται από το μαγνήτη, με αποτέλεσμα να έρθει σε επαφή με το άλλο άκρο της γραμμής, ώστε το κύκλωμα να κλείσει και να διέλθει ρεύμα στο εσωτερικό της. Όλο αυτό το μαγνητικό – μηχανικό σύστημα ονομάζεται Reed Sensor. Το μοτέρ του actuator, όπως φαίνεται εσωτερικά. Εάν τώρα στα άκρα του Reed Sensor εφαρμοστεί μια συνεχής τάση, καθώς περνάνε οι μικροσκοπικοί μαγνήτες της ροδέλας από δίπλα τους, παρουσιάζεται το εξής φαινόμενο. Κάθε φορά που περνά ο μικροσκοπικός μαγνήτης μπροστά από το Reed Senor, η τάση πιάνει μια μέγιστη τιμή (κλειστό κύκλωμα), ενώ όταν απομακρύνεται, το κύκλωμα ανοίγει και η τάση απότομα μηδενίζεται. Το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε φορά που περνά ένας μικροσκοπικός μαγνήτης από την περιοχή του Reed Sensor. Με δεδομένο ότι οι αποστάσεις των μαγνητών πάνω στη ροδέλα είναι ίσες και ότι η τάση στα άκρα του Reed Sensor είναι συνεχώς σταθερή, δημιουργείται ένας τετραγωνικός παλμός, του οποίου το πλάτος καθορίζεται από την τάση που εφαρμόζεται στα άκρα της μαγνητικής επαφής, ενώ η περίοδός του εξαρτάται από το πλήθος των μικρών μαγνητικών τμημάτων που βρίσκονται πάνω στη ροδέλα. Η μαγνητική επαφή συνδέεται άμεσα με το positioner, μέσω δισύρματης γραμμής. Όσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος των μαγνητών, τόσο ακριβέστερα μπορεί να γίνει αντιληπτή από το positioner η εκάστοτε θέση του μοτέρ (και κατ’ επέκταση, η θέση του κατόπτρου). Πέρα από την κίνηση της μαγνητικής ροδέλας, έχουμε και την ταυτόχρονη κίνηση δύο άλλων ροδελών, που μπορούν με μια συγκεκριμένη προεξοχή που παρουσιάζουν στην περίμετρό τους, να ελέγξουν δύο διακόπτες (κατά την κίνηση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση). Οι διακόπτες παίζουν το ρόλο του μηχανικού ορίου, έτσι ώστε εάν ανοίξει κάποιος από αυτούς, να διακόπτεται η παροχή των 36V προς το μοτέρ, άρα και η συνολικότερη κίνησή του. Η τοποθέτηση μηχανικού ορίου σε μοτέρ τύπου actuator είναι πολύ σημαντική, γιατί αποφεύγεται η προσπάθεια κίνησής του, όταν σπειρωματικά είναι αδύνατο να συμπτυχθεί ή εκτονωθεί (άρα δεν ζορίζεται). Επίσης, κατά την εκτόνωση είναι πιο πιθανό να εξαντληθεί πρώτα το μηχανικό όριο κίνησης της πολικής βάσης (polar mount), με προφανές αποτέλεσμα τη στρέβλωση μέρους της ή πιθανή καταπόνηση της επιφάνειας του κατόπτρου. Όταν πλησιάσει ένας μαγνήτης, οι μαγνητικές επαφές ενώνονται κάτω από την έλξη του μαγνητικού πεδίου και το κύκλωμα κλείνει - και άρα άγει ηλεκτρικό ρεύμα. Η αρχή λειτουργίας του positioner Η αρχή λειτουργίας του, βασίζεται στην ύπαρξη ενός μικροεπεξεργαστή που λειτουργεί συνεχόμενα, ακόμα και σε κατάσταση αναμονής της συσκευής. Όλες οι ρυθμίσεις που δέχεται η συσκευή, όπως ρύθμιση ορίων, αποθήκευση θέσεων δορυφόρων κ.ά., αποθηκεύονται σε μία EPROM που επικοινωνεί απευθείας με το μικροεπεξεργαστή. Στην εκδοχή όπου το positioner υποστηρίζει κίνηση με DiSEqC 1.2, τότε έχουμε αυτόματη κίνηση του μοτέρ σε δορυφόρο, που αντιστοιχεί το κανάλι το οποίο επιλέγουμε στο δορυφορικό μας δέκτη. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εκτός από την πληροφορία για την πόλωση του LNB, ο δέκτης στέλνει και μια άλλη πληροφορία που σχετίζεται με την κίνηση, βασισμένη στο πρωτόκολλο DiSΕqC 1.2, μέσω ενός διαμορφωμένου τόνου 22kHz. Ο μικροεπεξεργαστής αναλαμβάνει να διαβάσει την εκάστοτε εντολή DiSEqC και βάσει της πληροφορίας που περιέχει, να δώσει εντολή σε αντίστοιχα κυκλώματα του positioner, που έχουν άμεση σχέση με την κατεύθυνση κίνησης του μοτέρ, καθώς και με τη θέση ηρεμίας. To φέρον των 22kHz συνήθως έρχεται με χαμηλότερη στάθμη από αυτή που απαιτεί η αντίστοιχη βαθμίδα εισόδου CMOS ή TTL του μικροεπεξεργαστή, γι’ αυτό και υπάρχει ανάλογη ενισχυτική βαθμίδα. Για ευνόητους λόγους, η βαθμίδα εισόδου είναι χαμηλής ευαισθησίας για να μη διεγείρεται από σήματα θορύβου ή αλληλεπιδράσεων, ενώ η ελάχιστη στάθμη διέγερσης είναι περίπου 300mV. Οι μαγνήτες είναι τοποθετημένοι πάνω σε μια ροδέλα. Η δομή των εντολών DiSEqC έχει αναλυθεί σε προηγούμενο άρθρο του περιοδικού. Απλά, θα σας υπενθυμίσουμε ότι οι εντολές DiSEqC δημιουργούνται με την εισαγωγή χρονικών παύσεων στον τόνο των 22kHz που στέλνει ο δορυφορικός δέκτης προς το κεραιοσύστημά μας, μέσω του ομοαξονικού καλωδίου. Οι χρονικές παύσεις (100ms και 500ms) δημιουργούν bits δεδομένων (0 και 1), ενώ αυτά με τη σειρά τους δημιουργούν adress bytes, command bytes και frame bytes. Συνδυασμοί των παραπάνω bytes αντιστοιχούν σε εντολές κίνησης, παύσης ,δημιουργίας ορίου κ.λπ. Μετά την ανάγνωση συγκεκριμένης σειράς bytes, ο μικροεπεξεργαστής δίνει εντολή για την εφαρμογή κατάλληλης τάσης 36V στους ακροδέκτες με την ένδειξη motor, που θα επιτρέψει την κίνηση του μοτέρ (αφού γίνει η σύνδεση με αυτό. μέσω ειδικού καλωδίου). Ο χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου θα εφαρμόζεται η τάση, έχει άμεση σχέση με το τι εντολή δώσαμε (π.χ. κίνηση για συγκεκριμένη θέση δορυφόρου) και καθορίζεται με την εισαγωγή τετραγωνικού παλμού σε αντίστοιχο pin του επεξεργαστή. Ένα Reed Switch, όπως διατίθεται στο εμπόριο. Η κατεύθυνση της κίνησης του μοτέρ καθορίζεται από την πολικότητα της τάσης των 36V, που εφαρμόζεται στους δύο ακροδέκτες. Κάθε ακροδέκτης συνδέεται με την έξοδο ενός ρελέ, ενώ το πρωτεύον πηνίο του ρελέ οδηγείται από ένα τρανζίστορ. Κάθε τρανζίστορ ελέγχεται απευθείας από τον επεξεργαστή και παίζει το ρόλο του διακόπτη. Όταν άγει το ένα τρανζίστορ, το άλλο δεν άγει. Πάντα βρίσκονται σε αντίστροφη κατάσταση, με αποτέλεσμα κάθε φορά το ένα ρελέ είναι ανοιχτό και το άλλο κλειστό, όποτε η τάση των 36V αλλάζει πολικότητα. Η πληροφορία της κίνησης του μοτέρ σε συγκεκριμένη θέση (άρα και του χρόνου κίνησης) έρχεται στο positioner από το actuator, με τη μορφή παλμών επιστροφής που δημιουργούνται από το Reed Sensor. H δημιουργία τους έχει αναλυθεί στο μέρος που αφορά το actuator. Οι παλμοί επιστρέφουν από το actuator μέσω των ακροδεκτών που αναγράφουν sensor και οδηγούνται μέσω κάποιων βαθμίδων (χαμηλοπερατό φίλτρο, buffer) στο μικροεπεξεργαστή. Η εκάστοτε θέση του κάτοπτρου είναι αποθηκευμένη σε μία μνήμη, σαν μία απόλυτη αριθμητική τιμή, από το 0 έως το 999. Ανάλογα με την κατεύθυνση της κίνησης, η αριθμητική τιμή αυξάνεται ή μειώνεται κατά μία μονάδα, για κάθε παλμό που επιστρέφει προς τον επεξεργαστή. Η όλη λειτουργία του actuator σε σχηματική παράσταση. Παρατηρήστε την περιστρεφόμενη ροδέλα με το μαγνήτη και τις μαγνητικές επαφές του Reed Switch. Πιθανές βλάβες - Αντιμετώπιση προβλημάτων Σε περίπτωση απουσίας του παλμού επιστροφής, έχουμε στιγμιαία εφαρμογή της τάσης των 36V και όχι συνεχόμενη, με τη συνοδεία ένδειξης λάθους (error) στην οθόνη του positioner. Αυτό προκαλεί βηματική κίνηση κατά μονάδα και όχι συνεχόμενη. Απώλεια του παλμού μπορεί να προκληθεί από τη μη σωστή λειτουργία της μαγνητικής επαφής στο μοτέρ ή από τη μη σωστή ένωση των καλωδίων που αντιστοιχούν στην ένδειξη sensor. Η μαγνητική επαφή (Reed Sensor) συνήθως καίγεται, εάν κατά λάθος εφαρμόσουμε στα άκρα της την τάση που προορίζεται για την κίνηση του μοτέρ (εάν δηλαδή τα 36V εφαρμοστούν στις επαφές sensor και όχι motor). Ένας απλός τρόπος για να ελέγξετε αν δουλεύει σωστά, είναι να τοποθετήσετε δίπλα της ένα μαγνήτη, ενώ ταυτόχρονα να μετρήσετε ωμικά τα άκρα της με ένα πολύμετρο. Εάν κατά την τοποθέτηση του μαγνήτη μετράτε βραχυκύκλωμα, τότε η επαφή εργάζεται σωστά. Εάν όχι, την αντικαθιστάτε.  O τετραγωνικός παλμός που δημιουργεί ο μηχανισμός του actuator. Το πλάτος του παλμού εξαρτάται από την DC τάση που εφαρμόζεται στα άκρα του actuator και η συχνότητα από το πόσο συχνά διέρχονται οι μαγνήτες μπροστά από το Reed Switch. Ένα V-box positioner. Μια άλλη περίπτωση ακινητοποίησης χωρίς να έχει πρόβλημα η επαφή, μπορεί να συναντήσετε σε νέα εγκατάσταση, εάν το μοτέρ βρίσκεται στη γραμμικά ελάχιστη θέση (εντελώς κλειστό) και δεν εκτονώνεται, ενώ δίνετε εντολή για κίνηση. Αυτό οφείλεται στο ότι ναι μεν εφαρμόζεται τάση 36V προς το μοτέρ, αλλά πριν εφαρμοστεί στα άκρα του, διακόπτεται από το αντίθετο μηχανικό όριο του ενός εκ των δύο διακοπτών. Εδώ η λύση είναι απλή, αρκεί να αντιστρέψουμε τα καλώδια στα άκρα του positioner με την ένδειξη motor, έτσι ώστε να μην επηρεάζει την κίνησή μας ο λάθος (αντίθετος) μηχανικός διακόπτης, αλλά ο σωστός κατά το τέλος της εκτόνωσης. Επίσης, μπορεί κάποια στιγμή να ανακαλύψετε το εξής παράδοξο, κυρίως μετά την πρώτη εγκατάσταση. Να δίνετε εντολή για κίνηση προς τα ανατολικά, μέσω του μενού κίνησης του δέκτη, ενώ το κάτοπτρο να κινείται προς τα δυτικά. Αυτό σημαίνει ότι έχετε τοποθετήσει ανάποδα τα καλώδια της τάσης του μοτέρ. Απλά, τα αντιστρέφετε (στη θέση μότο), οπότε πλέον η κίνηση θα συμβαδίζει και στην κυριολεξία με την εντολή που δίνετε με το τηλεχειριστήριό σας. Απο τον Παναγιώτη Ψυχογιό digitaltvinfo.gr

Τελικά αποδεικνύεται και στην πράξη οτι οι χομπιστες απο το μερακι τους οπως εσυ Κύπρο πολλες φορες ξεπερνουνε μερικους επαγγελματιες ή αυτους που θελουν να αποκαλουνται επαγγελματιες.

Μετα την παρακληση του φίλου Νεοκτιστου να αναφερω στην δορυφορικη ληψη σε καθε τροχιακη θεση την ισχυροτερη και ασθενεστερη συχνοτα αναφερω για την θεση 12,5W : Ισχυροτερη συχνοτητα στις 12,5W: 12517-H-2154 S=78 Q=75 MER=9.8db , RF Level=-72dbm Ασθενεστερη συχνοτητα στις 12.5W: 11633-H-2222 S=90 Q=37 MER=7.2db , RF Level=-72dbm Συνολο ληφθεντων συχνοτητων = 6 Τετοια αναφορα θα δινω σε καθε τροχιακη θεση.

Μπραβο σας νυχτοπούλια....όλοι γνωρίζουμε ότι και οι δυό σας τραβάτε κουπί....πολύ κουπί.

Τις φωτο του δεκτη που θα περιγραφουνε αναλυτικα το μενου του δεκτη θα τις δημοσιευσω Γιαννακη για σενα. Επισης για τον Νεοφυτο θα δημοσιευσω εδω ολες τις ληψεις μου οπως τις θέλει, δηλαδη θα αναφερω στην ληψη στον καθε δορυφορο την ισχυροτερη και την ασθενεστερη συχνοτητα. Δωστε μου και οι δυο σας λίγο χρόνο μεχρι να το κανω.

1. ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ (Με την ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ Ερμηνεία του Μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη) 2. ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ (Ζωντανή εκτέλεση από τον ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ Βασίλη Σαλέα)

Θέλετε να ασχοληθείτε με τα δορυφορικά. Ωραία. Δέκτη διαλέξατε και πήρατε, πιάτο/LNB διαλέξατε και πήρατε. Τώρα τα έχετε όλα μπροστά σας και ήρθε η ώρα να τα στήσετε. Δεν κρατιέστε και δεν θέλετε να χάσετε την χαρά να τα κάνετε μόνος σας (ή τα χρήματα που σας ζήτησε ο τεχνικός σας φάνηκαν πολλά), και χρειάζεστε βοήθεια? Οι συμβουλές να ψάξετε στα τυφλά τον δορυφόρο που θέλετε δεν σας ενθουσιάζουν? Εδώ θα προσπαθήσουμε με απλά λόγια να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε τι και πως πρέπει να κάνετε για να πετύχετε τον στόχο σας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Λίγα λόγια για τους δορυφόρους Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι που προορίζονται για την μετάδοση τηλεοπτικών/ραδιοφωνικών προγραμμάτων, βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την γη, πάνω από τον ισημερινό και σε απόσταση ~36.000 χλμ από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Φανταστείτε ένα δαχτυλίδι τριγύρω από την γη, όπου σε συγκεκριμένα σημεία πάνω σε αυτό το νοητό δαχτυλίδι βρίσκεται και ένας δορυφόρος DTH. Η θέση που βρίσκεται ο κάθε δορυφόρος πάνω σε αυτό το "δαχτυλίδι", λέγεται τροχιακή θέση (orbital position) και αναφέρεται σε μοίρες με βάση το Γκρίνουϊτς. Για παράδειγμα, ο δικός μας δορυφόρος Hellas Sat, βρίσκεται στις 39 μοίρες ανατολικά (39Ε). Τι θα πεί "μοίρες με βάση το Γκρίνουϊτς"? Το Γκρίνουϊτς βρίσκεται νοτιοδυτικά του Λονδίνου και είναι το γνωστό σημείο αναφοράς για την παγκόσμια ώρα, κ.α.. Αν υποθέσουμε ότι στεκόμαστε εκεί με το βλέμα μας προς τον ισημερινό (κοιτάμε προς τον νότο δηλαδή), τότε λέμε ότι κοιτάμε στις 0 μοίρες. Αν στρίψουμε το βλέμα μας προς τα αριστερά (προς την ανατολή δηλαδή) π.χ. 30 μοίρες, τότε λέμε ότι κοιτάμε στις 30E (E=East, Ανατολή -> κοιτάμε στις 30 μοίρες ανατολικά του Γκρίνουϊτς). Αντίστοιχα, αν κοιτάξουμε προς τα δεξιά (προς την δύση δηλαδή) 30 μοίρες, τότε λέμε ότι κοιτάμε στις 30W (W=West, Δυτικά -> κοιτάμε στις 30 μοίρες δυτικά του Γκρίνουϊτς). Που θα γυρίσω το πιάτο μου λοιπόν? Η γη δεν είναι επίπεδη, ούτε καν σφαιρική, οπότε δεν σημαίνει ότι αν βρισκόμαστε στο Γκρίνουϊτς και κοιτάξουμε στις 39 μοίρες ανατολικά θα δούμε τον Hellas Sat. Πόσο μάλλον όταν βρισκόμαστε στην Ελλάδα, η οποία βρίσκεται μεταξύ γεωγραφικού πλάτους 20-22 μοιρών και έχουμε άλλες - επιπλέον διαφοροποιήσεις. Η θέση που βρισμόμαστε, εκτός από την κατεύθυνση του κατόπτρου, παίζει ρόλο στην κλίση του (elevation ή αλλιώς tilt) και στην περιστροφή του LNB για την πόλωση (vertical/horizontal). Για να υπολογίσουμε την κατεύθυνση του κατόπτρου μας, πρέπει πρώτα να ξέρουμε την δική μας θέση πάνω στη γη και φυσικά την τροχιακή θέση του δορυφόρου που επιθυμούμε να κάνουμε λήψη. Για την δική σας ευκολία, ετοιμάσαμε ένα πρόγραμμα για Windows το οποίο σας δίνει αυτά τα στοιχεία. Δώστε τα στοιχεία της θέσης που βρίσκεστε, καθώς και την τροχιακή θέση του δορυφόρου που επιθυμείτε να εστιάσετε. Αν δεν έχετε κάποιο φορητό GPS τα στοιχεία της θέσης σας (γεωγραφικό μήκος και πλάτος) μπορείτε να τα βρείτε π.χ. από το Google Earth ή κάποιο άλλο αντίστοιχο πρόγραμμα (π.χ. Microsoft MapPoint). Αν είστε ένας -ευτυχής- κάτοχος GPS για υπολογιστή, μπορείτε να πάτε στο τριτο tab και να δηλώσετε την θύρα COM που το έχετε συνδέσει ώστε το πρόγραμμα να πάρει αυτόματα την θέση σας. Καλό είναι να περιμένετε να πιάσετε πάνω από 4 δορυφόρους GPS ώστε το στίγμα που θα πάρετε να είναι πιο ακριβές (το πρόγραμμά μας σας δείχνει πόσους δορυφόρους πιάνει κάθε στιγμή και αυτόματα ανανεώνει το στίγμα και τις ρυθμίσεις του κατόπτρου). ΟΚ, μου έβγαλε κάτι μοίρες. Τώρα? Σαν κοινό σημείο προσανατολισμού, χρησιμοποιούμε τον μαγνητικό βορρά. Έτσι, όταν το πρόγραμμα σας λέει ότι πρέπει να στρέψετε το κάτοπτρό σας στις 187 μοίρες, εννοεί 187 μοίρες από τον βορρά. Με μια απλή πυξίδα μπορείτε να βρείτε ακριβώς την διεύθυνση που σας ζητά το πρόγραμμα. Η κλίση του κατόπτρου είναι λίγο πιο σύνθετο θέμα. Αν το πρόγραμμα μας λέει ότι χρειαζόμαστε κλίση 32 μοιρών (προς τα πάνω πάντα η κλίση φυσικά!), έχοντας παραβολικό κάτοπτρο τα πράγματα είναι απλά γιατί απλώς το βάζουμε στην γωνία των 32 μοιρών. Τα καλά κάτοπτρα έχουν βαθμονόμηση μοιρών στην βάση τους για την κλίση, διαφορετικά το βάζετε με την βοήθεια ενός κοινού μοιρογνωμόνιου. Απαραίτητη προϋπόθεση ότι η βάση του πιάτου είναι σωστά τοποθετημένη (π.χ. με αλφάδι). Όταν έχετε κάτοπτρο offset χωρίς βαθμονόμηση κλίσης, τα πράγματα δυσκολεύουν. Αν και συνήθως το μπράτσο στήριξης του LNB υποδηλώνει την κλίση του κατόπτρου, αυτό δεν είναι στάνταρ για όλους τους κατασκευαστές. Πως εκλαμβάνεται η κλίση σε offset και σε παραβολικό κατόπτρο Ενώ τα παραβολικά κάτοπτρα εστιάζουν στην γωνία που θα τα θέσουμε (και μας διευκολύνουν πολύ έτσι), τα offset έχουν μια γωνία απόκλισης όσον αφορά την εστίασή τους στην κλίση (εξ' ου και η ονομασία "offset"). Σε αυτή την περίπτωση βάλτε αυθαίρετα το μπράτσο στην ζητούμενη γωνία κλίσης, και τις διαφοροποιήσεις θα τις διορθώσετε στην συνέχεια με το πεδιόμετρο ή τον δορυφορικό δέκτη (από την ένδειξη του signal %). Η περιστροφή του LNB στην βάση του είναι εξαιρετικά σημαντική. Το πρόγραμμά μας σας ενημερώνει για την κλίση και την φορά που πρέπει να το στρίψετε. Αν σας δώσει μοίρες με αρνητικό πρόσημο (π.χ. -17 μοίρες) σημαίνει πως ενώ κοιτάτε το κάτοπτρο από μπροστά, πρέπει να στρίψετε το LNB αριστερόστροφα. Για θετικά πρόσημα, το στρίβετε δεξιόστροφα. Τι λεπτομέρειες θα τις "πάρετε" αργότερα με την βοήθεια του πεδιόμετρου ή του δορυφορικού δέκτη (με την ένδειξη του BER/Quality %). Με όλα αυτά, έχετε προσανατολίσει ΧΟΝΤΡΙΚΑ το κάτοπτρό σας προς την σωστή κατεύθυνση. Τώρα πρέπει να πάμε στις μικρομετρικές (και τελικές) ρυθμίσεις. Ρύθμιση με πεδιόμετρο Αν έχετε πεδιόμετρο προφανώς διαβάζετε το άρθρο μόνο από περιέργεια, αφού λογικά ξέρετε πως γίνεται η εστίαση ενός δορυφορικού κατόπτρου! Παρ' όλα αυτά, βρείτε τον δορυφόρο που θέλετε στην σελίδα του Lyngsat και σημειώστε την συχνότητα ενός αναλογικού transponder. Αν δεν έχει αναλογικούς transponders ο δορυφόρος που θέλετε, σημειώστε 2-3 ψηφιακούς, κατά προτίμηση free-to-air (χωρίς κωδικοποίηση). Υποθέτωντας ότι έχετε Universal LNB ,ανάλογα με την συχνότητα και την πόλωση του transponder, ρυθμίστε το πεδιόμετρό σας και γυρίστε σε mode αποδιαμόρφωσης εικόνας. Αν ο χοντρικός προσανατολισμός έγινε σωστά, θα πρέπει να βλέπετε την εικόνα του αναλογικού καναλιού, ίσως και με χιονάκια. Ρυθμίστε την διεύθυνση και την κλίση του κατόπτρου ώστε να πάρετε το μέγιστο σήμα (dBμV ή dBm). Έπειτα γυρίστε σε spectrum analyzer mode και μετακινηθείτε σε περιοχή συχνοτήτων με πολλούς ψηφιακούς transponders. Διαμορφώστε έτσι το span ώστε να βλέπετε στην οθόνη τουλάχιστον 3 από αυτούς. Στη συνέχεια "παίξτε" με την περιστροφή του LNB ώστε τα κενά μεταξύ των transponders να γίνουν το δυνατόν πιο βαθιά. Με την σωστή ρύθμιση περιστροφής του LNB, πετυχαίνετε την ακριβή πόλωση και εξαλείφετε το φαινόμενο cross-pol το οποίο είναι πολύ σημαντικό για το BER/Quality στα ψηφιακά κανάλια. Συγχαρητήρια, είστε έτοιμοι! (τις σφίξατε όλες τις βίδες?) Ρύθμιση χωρίς πεδιόμετρο Οπλιστείτε με όρεξη και υπομονή. Πάρτε τον δορυφορικό σας δέκτη και μια μικρή τηλεόραση στην ταράτσα, δίπλα στο κάτοπτρό σας. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε κάποιον δίπλα στην τηλεόραση μέσα στο διαμέρισμα να σας μεταφέρει τις ενδείξεις του δέκτη και να επικοινωνείτε μέσω κινητού ή walkie-talkie (όχι, οι φωνές από το μπαλκόνι και την ταράτσα δεν ενδύκνεινται). Ρυθμίστε τον δέκτη στην συχνότητα, πόλωση, symbol rate και FEC ενός free-to-air transponder, από αυτούς που σημειώσατε από την σελίδα που σας δώσαμε πιο πριν. Στους περισσότερους δέκτες υπάρχει κάποιο μενού που δείχνει συνεχώς την στάθμη λήψης (signal) και ποιότητας (BER/Quality). Αν σας δείξει κάποια στάθμη signal και quality, σημαίνει ότι τα πήγατε πολύ καλά στον χονδρικό προσανατολισμό και σας έμεινε πολύ λίγη δουλειά. Να έχετε υπόψιν σας στα offset κάτοπτρα ότι το "παίξιμο" της κλίσης είναι πιο "νευρικό" απ' ότι η διεύθυνση. Αρχίστε πρώτα να "παίζετε" μικρομετρικά με την κλίση του κατόπτρου για να ανεβάσετε το signal. Όταν πάρετε τα μέγιστα, προχωρήστε στο "παίξιμο" της διεύθυνσης (δεξιά-αριστερά). Όταν τελειώσετε με την κλίση και την διεύθυνση, "παίξτε" με την περιστροφή του LNB για να πάρετε τα μέγιστα και στο quality. Όταν τελειώσετε, κάντε ένα scan για να δείτε ποιά κανάλια υπάρχουν σε αυτόν τον transponder προκειμένου να βεβαιωθείτε ότι πιάσατε τον σωστό δορυφόρο. Αν το επιβεβαιώσετε και αυτό, σφίξτε καλά τις βίδες, ξανακάντε ένα τελικό έλεγχο στο signal/quality ότι δεν σας ξέφυγε και τελειώσατε! techteam.gr