Κορυφαίοι Χρήστες

Παράξενα κρεβάτια που υπάρχου Δείτε τις φωτογραφίες https://koproskyla.com/paraxena-krevatia-pou-yparchoun/

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη. Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Την 1η Μαΐου του 1886, 600.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα και περίστροφα. Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια χειροβομβίδα εκτοξεύτηκε από την πλευρά των διαδηλωτών εναντίον των ένστολων και επί τοπου σκοτώθηκαν 7 αστυνομικοί. Στην συνέχεια,οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως. . Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί. Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα εμφανίστηκε κατόπιν αυτού του συμβάντος. Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις εξ αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος του τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής. Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Τα πρώτα εργατικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας τον 19ο αιώνα. Η πρώτη απεργία στον τότε υπό οθωμανική διοίκηση ελλαδικό χώρο, έλαβε χώρα την Πρωτομαγιά του 1888 στην πόλη της Δράμας, από τους καπνεργάτες με κύριο αίτημα τις δέκα ώρες εργασίας, καθώς εκείνη την εποχή οι εργάτες εργάζονταν από δώδεκα έως και δεκατρείς ώρες ημερησίως.[1] Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο νεοελληνικό κράτος, από το Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί η σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.[εκκρεμεί παραπομπή] 9 Μαΐου 1936: Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της, τον πρώτο νεκρό της αιματηρής καταστολής της διαδήλωσης των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Το 1936 κορυφώνονται οι διαδηλώσεις από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στον Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Οι εργατικές κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν στην πόλη τον Μάιο του 1936, με τη μεγάλη απεργία και διαδήλωση των καπνεργατών, που πνίγηκε στο αίμα από την δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά, με συνολικά δώδεκα νεκρούς ανάμεσα στους οποίους και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης, στη διασταύρωση Εγνατία και Βενιζέλου. Η φωτογραφία που απαθανάτισε την μητέρα του να τον θρηνεί μόνη στο μέσον του δρόμου, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, δημοσιεύθηκε στον Τύπο και αποτέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για την συγγραφή της συλλογής του Ο Επιτάφιος.[2] Το 1937 καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά ως "Ημέρα Εορτασμού της Εργασίας", και η τελευταία εβδομάδα του Απριλίου ως «Εβδοµάς Εργατικής Αµίλλης».[3] Mεγάλο ρόλο έπαιξε ο Γενικός Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας Εμμανουήλ Ξανθάκης Ιδρυτής και πρωτεργάτης της Ομοσπονδίας! Στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας . Οι 200 της Καισαριανής μεταφέρθηκαν απ' το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης. Τα πρώτα εργατικά κινήματα στον ελλαδικό χώρο δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της καπνοκαλλιέργειας τον 19ο αιώνα. Η πρώτη απεργία στον τότε υπό οθωμανική διοίκηση ελλαδικό χώρο, έλαβε χώρα την Πρωτομαγιά του 1888 στην πόλη της Δράμας, από τους καπνεργάτες με κύριο αίτημα τις δέκα ώρες εργασίας, καθώς εκείνη την εποχή οι εργάτες εργάζονταν από δώδεκα έως και δεκατρείς ώρες ημερησίως.[1] Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο νεοελληνικό κράτος, από το Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2.000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί η σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.[εκκρεμεί παραπομπή] 9 Μαΐου 1936: Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της, τον πρώτο νεκρό της αιματηρής καταστολής της διαδήλωσης των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Το 1936 κορυφώνονται οι διαδηλώσεις από τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στον Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Οι εργατικές κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν στην πόλη τον Μάιο του 1936, με τη μεγάλη απεργία και διαδήλωση των καπνεργατών, που πνίγηκε στο αίμα από την δικτατορική κυβέρνηση Μεταξά, με συνολικά δώδεκα νεκρούς ανάμεσα στους οποίους και ο 25χρονος αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης, στη διασταύρωση Εγνατία και Βενιζέλου. Η φωτογραφία που απαθανάτισε την μητέρα του να τον θρηνεί μόνη στο μέσον του δρόμου, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Εγνατία, δημοσιεύθηκε στον Τύπο και αποτέλεσε την έμπνευση του Γιάννη Ρίτσου για την συγγραφή της συλλογής του Ο Επιτάφιος.[2] Το 1937 καθιερώθηκε η Πρωτομαγιά ως "Ημέρα Εορτασμού της Εργασίας", και η τελευταία εβδομάδα του Απριλίου ως «Εβδοµάς Εργατικής Αµίλλης».[3] Mεγάλο ρόλο έπαιξε ο Γενικός Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας Εμμανουήλ Ξανθάκης Ιδρυτής και πρωτεργάτης της Ομοσπονδίας! Στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας . Οι 200 της Καισαριανής μεταφέρθηκαν απ' το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης. el.wikipedia.org

Η προδοσία του Ιούδα: Ποια είναι η σημερινή αξία των 30 αργυρίων Ο Ιούδας δίνει ένα φιλί στο μάγουλο του Ιησού Χριστού και μ’ αυτόν τον τρόπο υποδεικνύει στους στρατιώτες του Καϊάφα ποιος ήταν ο επίγειος εκπρόσωπος του Θεού. Ακολούθησε η σύλληψη, η σταύρωση, η ταφή και η Ανάσταση του «Θεανθρώπου». Και όλα αυτά ξεκίνησαν με την προδοσία των… 30 αργυρίων. Η παγκόσμια ιστορία βρίθει παραδειγμάτων προδοσιών, δωροδοκιών και διαπλοκής. Από την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έως το Βυζάντιο, τον μεσαίωνα και φυσικά, την σύγχρονη πολιτική εποχή. Ωστόσο, μία από τις πλέον φημισμένες και γνωστές προδοσίες ήταν αυτή του… Ιούδα, το όνομα του οποίο σήμερα είναι ευρέως ταυτισμένο με τον χαρακτηρισμό του «προδότη». Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, ο Ιούδας — ένας εκ των 12 μαθητών του Ιησού Χριστού — έλαβε το ποσό των 30 αργυρίων, προκειμένου να υποδείξει στους στρατιώτες του Καϊάφα, και στη συνέχεια στις δυνάμεις του Πόντιου Πιλάτου, τον επίγειο εκπρόσωπο του Θεού. Για τον Χριστιανισμό, επομένως, ο Ιούδας αντικατοπτρίζει μία αρνητικά φορτισμένη «φιγούρα», ταυτισμένη με την προδοσία. Ωστόσο, παρότι έχουν περάσει πάνω από 2.000 χρόνια, η επιστημονική κοινότητα εξακολουθεί να διερευνά την υπόθεση, ιδίως ως προς την αξία των 30 αργυρίων. Μιλώντας στο Sputnik, ο Βασίλειος Φανάρας, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο Σωτήρης Δεσπότης, καθηγητής στο ίδιο πανεπιστημιακό ίδρυμα, επιχειρούν να ρίξουν «φως» σε κάθε πιθανή πτυχή, η οποία συνδέεται με τα 30 αργύρια. Ποια ήταν η αγοραστική τους αξία; Τι θα μπορούσε να αγοράσει κανείς σήμερα μ’ αυτό το χρηματικό ποσό; Γίνεται κάποιος πλούσιος με 30 αργύρια; Τι νόμισμα ήταν τα 30 αργύρια; Η λέξη αργύρια, η οποία αναγράφεται πολλάκις στην Καινή Διαθήκη, επί της ουσίας σημαίνει «αργυρά νομίσματα», τα οποία χρησιμοποιούνταν για τις εμπορικές συναλλαγές στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τους δύο καθηγητές, η επιστημονική κοινότητα εμφανίζεται διχασμένη ως προς την περιοχή, όπου χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο τα αργύρια, κάτι το οποίο εγείρει δυσκολίες στην προσπάθεια αποτίμησης της αξίας των 30 αργυρίων. Η πρώτη — και πιο πιθανή — εκδοχή συνίσταται στα «τετράδραχμα» της Τύρου, τα οποία είναι ευρέως γνωστά ως «τυριανά σέκελς» και τα οποία ζυγίζουν 14 γραμμάρια έκαστος. Υπενθυμίζεται ότι η Τύρος είναι πόλη του νότιου Λιβάνου, όπου σήμερα κατοικείται από περίπου 117.000 ανθρώπους. Η δεύτερη εκδοχή αφορά τον «στατήρα», ένα αρχαίο νόμισμα της Αντιόχειας, με βάρος 15 γραμμαρίων. Τόσο τα «σέκελς», όσο και οι «στατήρες» έφεραν στην μία όψη την προτομή του Αύγουστου, του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα, ο οποίος γεννήθηκε το 63 π.Χ. και απεβίωσε το 14 μ.Χ. Μία τρίτη εκδοχή έγκειται στα «τετράδραχμα» των Πτολεμαίων, βάρους 13,5 γραμμαρίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα «τετράδραχμα» ήταν νόμισμα της Αθήνας, το οποίο επί της ουσίας είχε την αξία τεσσάρων δραχμών και το οποίο χρησιμοποιούταν ευρέως σ’ όλο τον τότε γνωστό κόσμο, κατά τη διάρκεια της αλεξανδρινής περιόδου. Επομένως, ήταν σύνηθες η αξία των τοπικών νομισμάτων να συγκρίνεται με τα αθηναϊκά «τετράδραχμα». Η αγοραστική αξία των 30 αργυρίων Λαμβάνοντας υπ’ όψη την πρώτη — και πλέον πιθανή — εκδοχή, τα 30 αργύρια αφορούσαν σε «τυριανά σέκελς», τα οποία από την πλευρά τους αντιστοιχούσαν σε τέσσερις αθηναϊκές «δραχμές», δηλαδή σ’ ένα «τετράδραχμο». Μία αθηναϊκή «δραχμή», κατά την αλεξανδρινή εποχή, ισούταν με το ημερομίσθιο ενός εξειδικευμένου εργαζόμενου. Ως εκ τούτου, τα 30 αργύρια αντιστοιχούσαν στον μισθό 120 ημερών (σ.σ. 1 τετράδραχμο = 4 δραχμές). Πρόκειται για ένα ποσό, το οποίο συνεπάγεται μία «ικανή» αγοραστική αξία. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με τον προφήτη Ζαχαρία, το χρηματικό ποσό που έλαβε ο Ιούδας αντιστοιχούσε στην τιμή ενός… σκλάβου και επομένως θεωρούταν ένα «αξιοσημείωτο ποσό χρημάτων». Μία δεύτερη θρησκευτική πηγή αναφέρει ότι τα 30 αργύρια ισούνταν με το ποσό που χρειαζόταν ένα σκλάβος, προκειμένου να αγοράσει την ελευθερία του. Σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, παράλληλα, το συγκεκριμένο ποσό αντιστοιχούσε στην αγορά ενός αγροκτήματος, καθώς όταν ο Ιούδας, όντας μετανιωμένος, επέστρεψε τα χρήματα στον Καϊάφα, αυτός προχώρησε στην αγορά ενός αγρού. Η σημερινή αξία των 30 αργυρίων Οι κ.κ. Φανάρας και Δεσπότης, μιλώντας στο Sputnik, παραθέτουν και τις διάφορες εκτιμήσεις ως προς τη σημερινή αξία των 30 αργυρίων, καθώς και πάλι παρατηρείται διχογνωμία και ιστορική ασάφεια. Πιο συγκεκριμένα, η σημερινή αξία ενός «τυριανού σέκελ», δηλαδή «τεσσάρων δραχμών», λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στην οποία βρίσκονται αλλά και την περιεκτικότητα σε άργυρο, κυμαίνεται από 300 έως και 500 ευρώ. Επομένως, τα 30 αργύρια ισούνται με το σημερινό ποσό των 9.000 έως 15.000 ευρώ. Τι μπορεί να αγοράσει κάποιος μ’ αυτό το ποσό; Ενδεχομένως, ένα καλό αυτοκίνητο, ένα παραλιακό οικόπεδο ή ένα ωραίο, πολυήμερο… ταξίδι σε κάποια μακρινή, εξωτική χώρα. Πηγή: Sputnik